چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه به دنبال “کامل بودن” هستند؟

یادش بخیر یه مدتی بود که تو روابطم همش دنبال همون رمانتیک بی نقصی بودم که توی فیلما دیده بودم ، چقدر فشار میذاشت رو خودم و طرف مقابل که همه چیز بی عیب و حساب شده باشه… بعد یهو فهمیدم این کمال طلبی داره رابطه رو خفه می کنه! نویسنده جان میشه بیشتر راجب این موضوع بنویسی ؟ مثلا چطور میشه این وسواس رو کم کرد ؟ راستی دوستام میگن شما هم تجربیات مشابهی داشتین ؟ خوشحال میشم تو کامنتا بشنوم چطور این چیزا رو پشت سر گذاشتین 😌💭

خیلی جالب بود این مطلب. من همیشه فکر میکردم مشکل از منه که تو روابطم مدام دنبال یه چیز بی نقص میگردم. یه مدت با پسری بودم که واقعا خوب بود ولی ذهنم مدام درگیر این بود که چرا فلان چیز رو نداره یا چرا یه جورایی رفتار میکنه. بعد فهمیدم دارم خودمو عذاب میدم با این فکرا.

یکی از دوستام همیشه رابطه هاش رو با فیلمای عاشقانه مقایسه میکنه. میگه چرا زندگی ما این شکلی نیست؟ چرا اون همه هیجان و رمانتیک بودن تو رابطه ما نیست؟ منم یه مدت اینطوری بودم تا اینکه فهمیدم اون چیزایی که تو فیلما میبینیم واقعی نیستن. زندگی واقعی فرق داره.

یه چیزی که خیلی بهم ضربه زد ترس از طرد شدن بود. همیشه نگران بودم اگه کامل نباشم طرف مقابل منو دوست نداره. این ترس اونقدر قوی بود که نمیتونستم خود واقعیم رو نشون بدم. تازه بعد از کلی شکست فهمیدم کسی که قراره باهاش زندگی کنم باید خودم رو همونطوری که هستم بپذیره.

والدین من همیشه تو همه چیز دنبال بهترین بودن. نمره، شغل، حتی ظاهر. فکر کنم از بچگی یاد گرفتم که همه چیز باید بی نقص باشه. حالا تو روابطم هم همون انتظار رو دارم. میدونم درست نیست ولی ترک این عادت سخته.

آخه بعضی وقتا آدم فکر میکنه اگه طرف مقابلش کامل باشه همه مشکلات حل میشه. منم یه زمانی دنبال یه پسر همه چیز تمام میگشتم. ولی حالا میفهمم مهم اینه که دو طرف بتونن با هم رشد کنن و کامل بودن رو تو کنار هم ساختن نه تو پیدا کردن.