بیماری‌های انگلی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی در سگ‌ها هستند. انگل‌ها می‌توانند از طریق راه‌های مختلفی از جمله تماس با خاک آلوده، خوردن غذا یا آب آلوده و یا از طریق نیش حشرات به سگ منتقل شوند. در این مقاله، به بررسی 3 نوع بیماری انگلی شایع در سگ‌ها و 20 نکته کلیدی در مورد آنها می‌پردازیم.

انگل های داخلی: انگل های روده ای

انگل‌های روده‌ای از جمله شایع‌ترین انگل‌ها در سگ‌ها هستند. این انگل‌ها در دستگاه گوارش سگ زندگی کرده و از مواد مغذی آن تغذیه می‌کنند. این امر می‌تواند منجر به کمبود مواد مغذی، اسهال، استفراغ، کاهش وزن و سایر مشکلات سلامتی شود.

نکاتی در مورد انگل های روده ای:

• ✳️

  پیشگیری:

  انگل زدایی منظم با داروهای ضد انگل، جمع آوری مدفوع سگ به طور مرتب برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست.



• ✳️

  تشخیص:

  آزمایش مدفوع برای شناسایی تخم انگل ها، بررسی علائم بالینی مانند اسهال، استفراغ و کاهش وزن.
• ✳️

  درمان:

  بهره‌گیری از داروهای ضد انگل تجویز شده توسط دامپزشک، رعایت بهداشت و ضدعفونی محیط زندگی سگ.
• ✳️

  علائم شایع:

  اسهال (گاهی اوقات همراه با خون)، استفراغ، کاهش وزن، شکم برآمده، بی حالی.
• ✳️

  انتقال به انسان:

  برخی از انگل های روده ای میتوانند به انسان منتقل شوند، بنابراین رعایت بهداشت فردی و شستشوی دست ها پس از تماس با سگ ضروری است.

انگل های خارجی: کک و کنه

کک و کنه از انگل‌های خارجی هستند که از خون سگ تغذیه می‌کنند. نیش این انگل‌ها می‌تواند باعث خارش، التهاب پوست، انتقال بیماری‌ها و در موارد شدید، کم خونی شود.

نکاتی در مورد کک و کنه:

• ✳️

  پیشگیری:

  بهره‌گیری از داروهای ضد کک و کنه به صورت منظم، بررسی بدن سگ پس از گردش در طبیعت برای یافتن کک و کنه، رعایت بهداشت محیط زندگی سگ.
• ✳️

  تشخیص:

  مشاهده کک و کنه روی پوست سگ، بررسی علائم بالینی مانند خارش، ریزش مو و التهاب پوست.
• ✳️

  درمان:

  بهره‌گیری از داروهای ضد کک و کنه موضعی یا خوراکی، شستشوی سگ با شامپوهای ضد کک و کنه، ضدعفونی محیط زندگی سگ.
• ✳️

  بیماری های منتقل شده توسط کنه:

  بیماری لایم، تب کوه های راکی، ارلیشیوز.
• ✳️

  خارش و آلرژی:

  گزش کک می‌تواند باعث خارش شدید و در برخی سگ ها واکنش آلرژیک شود.
• ✳️

  اهمیت کنترل کک و کنه در تمام فصول:

  در برخی مناطق، کک و کنه در تمام طول سال فعال هستند و کنترل آنها باید به طور مداوم انجام شود.
• ✳️

  روش های طبیعی پیشگیری:

  بهره‌گیری از روغن های طبیعی مانند روغن درخت چای (با احتیاط و تحت نظر دامپزشک) می‌تواند به عنوان یک روش کمکی برای دفع کک و کنه استفاده شود.

انگل های قلبی: کرم قلب

کرم قلب یک انگل خطرناک است که در قلب و عروق خونی سگ زندگی می‌کند. این انگل از طریق نیش پشه به سگ منتقل می‌شود. آلودگی به کرم قلب می‌تواند منجر به آسیب به قلب، ریه‌ها و سایر اندام‌های سگ شود و در صورت عدم درمان، می‌تواند کشنده باشد.

نکاتی در مورد کرم قلب:

• ✳️

  پیشگیری:

  بهره‌گیری از داروهای پیشگیری کننده کرم قلب به صورت ماهانه، کنترل جمعیت پشه ها در محیط زندگی سگ.
• ✳️

  تشخیص:

  آزمایش خون برای شناسایی وجود کرم قلب، رادیوگرافی قفسه سینه برای ارزیابی آسیب های قلبی.
• ✳️

  درمان:

  درمان کرم قلب یک فرایند پیچیده است و باید توسط دامپزشک انجام شود.
• ✳️

  علائم اولیه:

  سرفه، عدم تحمل ورزش، خستگی زودرس.
• ✳️

  علائم پیشرفته:

  تنگی نفس، آسیت (تجمع مایع در شکم)، نارسایی قلبی.
• ✳️

  اهمیت پیشگیری:

  پیشگیری از کرم قلب بسیار آسان تر و ارزان تر از درمان آن است.
• ✳️

  مناطق پر خطر:

  مناطقی که آب و هوای گرم و مرطوب دارند و پشه ها در آنها فراوان هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کرم قلب هستند.

بیماری های انگلی سگ ها: پیشگیری، تشخیص و درمان

این 20 نکته تنها بخشی از اطلاعاتی است که باید در مورد بیماری های انگلی سگ ها بدانید. برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره تخصصی، با دامپزشک خود مشورت کنید. با مراقبت صحیح و پیشگیری مناسب، می‌توانید سگ خود را سالم و شاد نگه دارید.

انگل های سگ ها: خطری جدی برای سلامتی

انگل ها میتوانند به طور جدی سلامت سگ شما را تهدید کنند. آلودگی به انگل ها نه تنها باعث ناراحتی حیوان می شود، بلکه می‌تواند منجر به بیماری های جدی و حتی مرگ شود. این مقاله به بررسی 3 نوع رایج از بیماری های انگلی در سگ ها، روش های پیشگیری، تشخیص و درمان آنها می پردازد. همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. با رعایت نکات بهداشتی و انجام مراقبت های لازم، می‌توانید از ابتلای سگ خود به انگل ها جلوگیری کنید. اگر متوجه هرگونه علائم غیرعادی در سگ خود شدید، فوراً با دامپزشک مشورت کنید.

نوع اول: انگل های داخلی (کرم ها)

20 نکته در مورد انگل های داخلی (کرم ها)

۱.

پیشگیری:

استفاده منظم از داروهای ضد انگل خوراکی یا موضعی با تجویز دامپزشک.

۲.

پیشگیری:

جمع آوری و دفع بهداشتی مدفوع سگ.

۳.

پیشگیری:

جلوگیری از خوردن مدفوع حیوانات دیگر توسط سگ.

۴.

پیشگیری:

تمیز نگه داشتن محیط زندگی سگ.

۵.

تشخیص:

آزمایش مدفوع دوره ای برای بررسی وجود تخم انگل.

۶.

تشخیص:

بررسی علائم بالینی مانند اسهال و استفراغ.

۷.

تشخیص:

در موارد شدید، ممکن است کرم ها در مدفوع قابل مشاهده باشند.

۸.

درمان:

بهره‌گیری از داروهای ضد انگل تجویز شده توسط دامپزشک.

۹.

درمان:

تکرار درمان ضد انگل طبق دستور دامپزشک.

۱۲.

خطر برای انسان:

برخی از کرم های سگ میتوانند برای انسان نیز خطرناک باشند، مخصوصا کودکان.

۱۳.

اهمیت بهداشت:

رعایت بهداشت فردی پس از تماس با سگ و مدفوع او ضروری است.

۱۴.

تغذیه:

تغذیه مناسب و متعادل برای تقویت سیستم ایمنی سگ و مقاومت در برابر انگل ها.

۱۵.

ضد انگل های طبیعی:

بهره‌گیری از برخی مواد غذایی طبیعی مانند سیر (با احتیاط و تحت نظر دامپزشک) ممکن است کمک کننده باشد.

۱۶.

کرم قلب:

نوع خطرناکی از کرم که قلب و ریه سگ را درگیر می کند. پیشگیری از طریق داروهای خاص.

۱۷.

علائم کرم قلب:

سرفه، تنگی نفس، خستگی زودرس.

۱۸.

تشخیص کرم قلب:

آزمایش خون.

۱۹.

درمان کرم قلب:

درمان تخصصی و طولانی مدت با نظارت دقیق دامپزشک.

۲۰.

اهمیت پیشگیری از کرم قلب:

پیشگیری بسیار آسان تر و کم هزینه تر از درمان است.

نوع دوم: انگل های خارجی (کک، کنه، مایت)

انگل های خارجی مانند کک، کنه و مایت میتوانند باعث خارش، التهاب پوست، ریزش مو و انتقال بیماری های مختلف شوند. کک ها میتوانند باعث آلرژی پوستی شوند و کنه ها میتوانند بیماری هایی مانند لایم و تب کوه های راکی را منتقل کنند.

20 نکته در مورد انگل های خارجی (کک، کنه، مایت)

۱.

پیشگیری:

استفاده منظم از داروهای ضد کک و کنه موضعی یا خوراکی.

۲.

پیشگیری:

بررسی منظم بدن سگ برای یافتن کک و کنه.

۳.

پیشگیری:

تمیز نگه داشتن محیط زندگی سگ و سمپاشی در صورت لزوم.

۴.

پیشگیری:

جلوگیری از تماس سگ با حیوانات آلوده.

۵.

تشخیص:

مشاهده کک و کنه روی پوست سگ.

۶.

تشخیص:

بررسی علائم بالینی مانند خارش، ریزش مو و التهاب پوست.

۷.

تشخیص:

در مورد مایت ها، ممکن است نیاز به نمونه برداری از پوست باشد.

۸.

درمان:

بهره‌گیری از شامپوها، اسپری ها و داروهای ضد کک و کنه.

۹.

درمان:

درمان عفونت های پوستی ناشی از گزش انگل ها.

۱۰.

کک:

حشرات کوچک و بدون بال که از خون حیوانات تغذیه می کنند.

۱۱.

کنه:

انگل های مکنده خون که میتوانند بیماری های خطرناکی را منتقل کنند.

۱۲.

مایت:

انگل های میکروسکوپی که باعث بیماری های پوستی مانند جرب می شوند.

۱۵.

درمان جرب:

درمان طولانی مدت و تخصصی با داروهای ضد مایت.

۱۶.

انتقال کنه:

کنه ها معمولاً در مناطق پر علف و چمنزارها وجود دارند.

۱۷.

برداشتن کنه:

برای برداشتن کنه از انبرک استفاده کنید و آن را به آرامی از پوست جدا کنید.

۱۸.

محل گزش کنه:

محل گزش کنه را ضدعفونی کنید.

۱۹.

پیشگیری از بیماری های منتقله توسط کنه:

واکسیناسیون در صورت وجود واکسن برای بیماری های خاص.

۲۰.

مقاومت به دارو:

در صورت عدم پاسخ به درمان، با دامپزشک مشورت کنید، ممکن است انگل ها به دارو مقاوم شده باشند.

نوع سوم: پروتوزوآ (تک یاخته ها)

پروتوزوآها تک یاخته هایی هستند که میتوانند باعث بیماری های مختلفی در سگ ها شوند. شایع ترین پروتوزوآها عبارتند از کوکسیدیا و ژیاردیا. کوکسیدیا و ژیاردیا میتوانند باعث اسهال، استفراغ و کم آبی بدن شوند.

20 نکته در مورد پروتوزوآ (تک یاخته ها)

۱.

پیشگیری:

جلوگیری از خوردن آب و غذای آلوده.

۲.

پیشگیری:

رعایت بهداشت در محیط زندگی سگ.

۳.

پیشگیری:

جلوگیری از تماس سگ با حیوانات آلوده.

۴.

تشخیص:

آزمایش مدفوع برای تشخیص پروتوزوآها.

۵.

تشخیص:

بررسی علائم بالینی مانند اسهال و استفراغ.

۶.

درمان:

بهره‌گیری از داروهای ضد پروتوزوآ تجویز شده توسط دامپزشک.

۷.

درمان:

حفظ هیدراتاسیون سگ با دادن مایعات کافی.

۸.

کوکسیدیا:

یک نوع پروتوزوآ که اغلب در توله سگ ها یافت می شود.

۹.

ژیاردیا:

یک نوع پروتوزوآ که می‌تواند باعث اسهال مزمن شود.

۱۰.

انتقال ژیاردیا:

از طریق آب آلوده یا مدفوع آلوده.

۱۱.

علائم ژیاردیا:

اسهال آبکی، استفراغ، کاهش وزن و بی اشتهایی.

۱۲.

درمان ژیاردیا:

داروهای خاص و رعایت بهداشت.

۱۳.

تشخیص قطعی:

تشخیص دقیق نوع پروتوزوآ از طریق آزمایشات تخصصی مدفوع.

۱۴.

اهمیت بهداشت فردی:

شستشوی دست ها پس از تماس با سگ و مدفوع او.

۱۵.

ضدعفونی محیط:

ضدعفونی کردن محیط زندگی سگ برای جلوگیری از انتشار انگل.

۱۶.

تغذیه مناسب:

تغذیه با غذای با کیفیت و پروبیوتیک ها برای تقویت سیستم ایمنی.

۱۷.

آب آشامیدنی سالم:

اطمینان از دسترسی سگ به آب آشامیدنی سالم و تمیز.

۱۸.

واکسیناسیون:

واکسیناسیون برای برخی از بیماری های پروتوزوایی ممکن است کمک کننده باشد.

۱۹.

دوره درمان:

تکمیل دوره درمان تجویز شده توسط دامپزشک حتی اگر علائم بهبود یافته باشند.

۲۰.

مراقبت های بعد از درمان:

پیگیری با دامپزشک برای اطمینان از ریشه کن شدن انگل.